Dnia 12 września 1947 r. w Stopnicy Okręgowa Komisja Badania Zbrodni Niemieckich w Radomiu, ekspozytura w Stopnicy, Sąd Grodzki w Stopnicy w osobie sędziego R. Jędrzejewskiego, z udziałem protokolanta T. Laskowskiego, przesłuchał niżej wymienionego w charakterze świadka, bez przysięgi. Po uprzedzeniu świadka o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania i o treści art. 107 kpk, świadek zeznał, co następuje:
| Imię i nazwisko | Władysław Szmit |
| Wiek | 54 lata |
| Imiona rodziców | Jakub i Eleonora |
| Miejsce zamieszkania | Stopnica |
| Zajęcie | organista |
| Wyznanie | rzymskokatolickie |
| Karalność | niekarany |
30 marca 1944 r. żandarmeria niemiecka dokonała obławy na Stopnicę, otoczyła całe miasto. Ludzie zatrwożeni zaczęli uciekać, a Niemcy strzelali do uciekających, zabijając ich w ten sposób, [w tym] m.in. Tadeusza Gromańskiego.
Celem obławy były aresztowania przynależących do organizacji podziemnej, wśród których był również mój syn Jan. Kiedy Niemcy przybyli do mojego mieszkania, poczęli przeprowadzać rewizję i mego syna Jana aresztowali. Kiedy go wyprowadzali już na rynek, wyrwał się z ich rąk i począł uciekać, [ale] godzony kulami padł.
W tym dniu aresztowano i wywieziono Kazimierza Peczkisa, Bronisława Pałysa, Wacława Kraśniewskiego i Józefa Gruszewskiego. Pałys został zabity w Busku, reszta została wywieziona do obozów koncentracyjnych – w jakich miejscowościach, tego nie wiem, jak również nie znam nazwisk oprawców hitlerowskich.