Słupia-Nowa, dnia 4 maja 1948 r. o godz. 16.30 ja, Stanisław [?] Tomczyk z posterunku Milicji Obywatelskiej w Słupi Nowej, działając na mocy art. 20 przepisów wprowadzających kpk z polecenia prokuratora z II Rejonu Prokuratury w Kielcach (nr akt ŻN 66/47, odw. 20.31/48), zachowując formalności wymienione w art. 235–240, 258 i 259 kpk, przy udziale protokolanta Jan Sepioło, którego uprzedziłem o obowiązku stwierdzenia swym podpisem zgodności protokołu z przebiegiem czynności, przesłuchałem niżej wymienionego w charakterze świadka. Świadek, po uprzedzeniu o ważności przysięgi, złożył przypisaną przysięgę, [uprzedzony również o] prawie [do] odmowy zeznań z przyczyn wymienionych w art. 104 kpk [oraz o] odpowiedzialności za fałszywe zeznanie w myśl art. 140 kk, oświadczył:
| Imię i nazwisko | Józef Stępień |
| Imiona rodziców | Franciszek i Marianna z d. Szustkiewiczów |
| Data i miejsce urodzenia | 14 września 1901 r. w Milanowskiej Wólce |
| Wyznanie | rzymskokatolickie |
| Zawód | rolnik |
| Miejsce zamieszkania | Słupia Nowa, gm. Słupia Nowa, pow. Kielce |
| Stosunek do stron | obcy |
| W niniejszej sprawie wiadomo mi | , co następuje: |
| Było to w 1942 r. | , 7 lipca. Z więzienia z Kielc zostali przywiezieni: Władysław Okulski, Józef |
| Daś, Stefan Dąbrowski zamieszkali | w Słupi Nowej, pow. Kielce, Warzeniec Kędziora, Józefa |
| Kędziora, Wanda Kędziora | , zamieszkali w Milanowskiej Wólce, gm. Słupia Nowa, Józef |
Bis, zamieszkały w Trzciance, gm. Słupia Nowa, Boroń, zamieszkały w Kosowicach [?], gm. Grzegorzowice, pow. opatowski, Jan Krowa, zam. w Dębniaku, gm. Grzegorzowice, pow. opatowski, Liszka – w ogóle mi nieznany.
Wyżej wymienione osoby zostały powieszone w Słupi Nowej na słupach linii elektrycznej [i] pochowane na podwórku Jana Świątkiewicza, zamieszkałego w Słupi Nowej. [Zostały zamordowane] prawdopodobnie w odwecie za zabicie Niemca, którego zastrzelił Konstanty Kozłowski [za to], że [ten] przychodził do jego narzeczonej.
Egzekucji dokonała żandarmeria i gestapo. Nazwisk wszystkich nie pamiętam, gdyż byli mi nieznani, jeden z nich nazywał się Dunkier – żandarm z posterunku żandarmerii w Bielinach, gm. Bieliny.
Zwłoki powieszonych osób zostały zabrane przez rodziny i byłych partyzantów w 1944 r. i pochowane na cmentarzu w Słupi Nowej.
Na tym protokół zakończono i przed podpisaniem odczytano.