13 kwietnia 1940 r. wywieziono mnie do Rosji do Turkulu i tam pracowałam w fabryce waty, gdzie praca była bardzo ciężka. Wynagrodzenie było tak marne, że zarobione pieniądze nie wystarczały nawet na wyżywienie. Po dwóch miesiącach uciekłam do Polski, do Stanisławowa. Jednak niedługo się ukrywałam, bo po trzech miesiącach wydali mnie Ukraińcy, którzy pracowali w NKWD. Zabrano mnie natychmiast do więzienia, ponieważ uważano mnie za szpiega. Z początku przebywałam w więzieniu w Stanisławowie przez okres trzech miesięcy, później wywieziono mnie do Rosji, gdzie siedziałam w Kijowie, Moskwie, Syzere , Taszkencie i Turkulu. Stamtąd zabrano mnie do lagru Zingota i tam pracowałam przy budowie.
28 sierpnia 1941 r. po amnestii wyjechałam do Katekurganu [Karakurganu] i tam znów pracowałam w szkole. W listopadzie wyjechałam do Buzułuku, gdzie w grudniu wstąpiłam do wojska. Z Buzułuku wysłano mnie do Jangijul i 28 marca wyjechałam za granicę do Persji. Obecnie zaś znajduję się w Iraku.
10 marca 1943 r.