Dnia 18 października 1947 r. w Końskich członek Okręgowej Komisji Badania Zbrodni Niemieckich w Końskich w osobie Teodora Tomaszewskiego przesłuchał niżej wymienioną w charakterze świadka, bez przysięgi. Po uprzedzeniu świadka o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania i o treści art. 107 kpk, świadek zeznała, co następuje:
| Imię i nazwisko | Genowefa Łyczek z Kaletów |
| Wiek | 31 lat |
| Imiona rodziców | Franciszek i Antonina |
| Miejsce zamieszkania | wieś Piekło, gm. Końskie |
| Zajęcie | gospodarstwo domowe |
| Wyznanie | rzymskokatolickie |
| Karalność | niekarana |
| Stosunek do stron | żona zabitego Józefa Łyczka |
6 kwietnia 1940 r. mój mąż wraz z Lelkiem i Woźniakiem pracowali w lesie. Do mieszkania weszło pięciu Niemców i pytali o męża. Kiedy powiedziałam, że pracuje w lesie, poczęli go szukać w mieszkaniu. Kiedy nie znaleźli, wyszli z domu i spotkali ich wracających z lasu z piłami i siekierami w ręku. Ja pobiegłam z ciekawości za Niemcami, co to będzie, lecz oni pogrozili mi kułakiem i oddali kilka strzałów w moją stronę, zmuszając mnie do odwrotu. Zaszłam do obórki, patrząc przez szparę, co się będzie działo. Zobaczyłam, że Niemcy zatrzymali mego męża i jego kolegę, krótko rozmawiając, a następnie odsunęli od siebie o parę kroków i oddali szereg strzałów, zabijając wszystkich trzech na miejscu. Czasami przychodzili do nas do mieszkania partyzanci, ale też wtedy ani w tym dniu nikt z nich nie był. Przypuszczam, że za to ich rozstrzelali.