Protokół zeznania złożonego w Wojewódzkiej Żydowskiej Komisji Historycznej w Krakowie, dnia 24 kwietnia 1947 r.
Odbierająca zeznanie: dr L. Eichhornowa
Zeznaje:
Imię i nazwisko | Tauba Vogler |
Data i miejsce urodzenia | 18 czerwca 1903 r. w Krakowie |
Miejsce zamieszkania przed wojną | Kraków, ul. Kalwaryjska 68 |
Obecne miejsce zamieszkania | Kraków, ul. Długa 38 |
W sprawie [Alice] Orlowski, „Chłopczycy”:
Zetknęłam się z nią [Orlowski] w Płaszowie kilka miesięcy po naszym przybyciu do obozu, kiedy miejsce policji żydowskiej objęli szturmani i szturmanki. Przychodziła na nasz blok na kontrolę, czy jest porządek, czy przypadkiem nie znajduje się ktoś w baraku nielegalnie. Biła nieludzko.
Razu pewnego przyszła na blok i zauważyła, że na górnej kondygnacji na pryczy ktoś się poruszył. Wspięła się i zobaczyła trzynastoletnią dziewczynkę, nędzną, wątłą, która z powodu choroby została w baraku i usnęła. Orlowski chwyciła trzepaczkę, z którą się nigdy nie rozstawała i poczęła tak potwornie okładać dziecko po głowie, po oczach, po twarzy, że zmartwiałam, patrząc i musiałam odwrócić głowę.
Ja sama byłam wiele razy bita, raz w biały dzień w przerwie podczas pracy, innym razem w baraku. Nie liczyła się [z] tym, gdzie kogo ugodziła i biła tą swoją trzepaczką, z całej siły.
W obozie opowiadano, że pochodziła z arystokratycznej rodziny niemieckiej. Była postrachem całego obozu, krzyczała ochrypłym, przepitym głosem.
Potwierdzam prawdziwość powyższych zeznań.