Strzelec Mieczysław Koczera, 19 lat, w cywilu uczeń gimnazjalny.
Zostałem aresztowany 30 kwietnia 1940 roku i siedziałem w więzieniu w Stanisławowie przez dwa miesiące, a 11 lipca zostałem wywieziony do ZSRR. Droga była bardzo ciężka do wytrwania, a to z powodu głodu i pragnienia. Po 17-dniowej podróży zajechaliśmy na miejsce, to znaczy do ZSRR, kustanajskiej obłasti, siemierozerny [?] rejon, posiołek Siemierozerka [?].
Tam pracowałem w kołchozie. Jako wynagrodzenie dostawałem 7 kg mąki i 2 kg mięsa na miesiąc. Po 3-miesięcznej pracy w kołchozie przestałem pracować, żyłem ze sprzedaży własnych rzeczy. Po jakimś czasie władze NKWD zmusiły mnie do pracy, tak że po dłuższych staraniach się o pracę musiałem pracować w tzw. promkombinacie stolarskim.
Praca ta nie odpowiadała mi, ale nie mogłem nic zrobić z powodu tego, że Polaków nigdzie nie brali do prac biuralistów, tylko do prac fizycznych.
Opieka lekarska była bardzo marna, ponieważ było bardzo dużo mieszkańców, a tylko jeden lekarz. Apteka również była, ale nie można z niej było korzystać, bo nic w niej nie było. W takich warunkach pracowałem aż do wyjazdu do wojska. Wyjechałem do wojska 11 listopada 1942 r.
M.p., 1 marca 1943 r.