Dnia 28 czerwca 1947 r. w Osieku Okręgowa Komisja Badania Zbrodni Niemieckich z siedzibą w Radomiu, Ekspozytura w Staszowie, w osobie b. Sędziego Albina Walkiewicza, adwokata w Staszowie, przesłuchała niżej wymienionego w charakterze świadka bez przysięgi. Po uprzedzeniu świadka o odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania i o treści art. 107 KPK świadek zeznał, co następuje:
| Imię i nazwisko | Anna Dziuba |
| Wiek | 51 lat |
| Imiona rodziców | Jan i Mariana |
| Miejsce zamieszkania | Mochoszów [?], gm. Osiek |
| Zajęcie | rolniczka wyrobnica |
| Wyznanie | rzymskokatolickie |
| Karalność | niekarana |
W 1943 roku w kwietniu przybyli do mnie Niemcy z Sandomierza, formacji nie znam. Zabrali mego syna, Franciszka Dziubę, lat 22, podejrzewając, że należał do partyzantów. Przez 7 miesięcy bili go w więzieniu stale, żądając, by zdradził drugich. Wiem to od dozorcy, przez którego podał mi też kartkę. Bieliznę oddawał zawsze przepojoną świeżą krwią. Po 7 miesiącach syn został zastrzelony.
Nic nadto nie wiem. Odczytano.
Anna Dziuba oświadcza, że jest niepiśmienna. Na jej prośbę podpisał Konoszko Stanisław.