Warszawa, 9 stycznia 1946 r. Sędzia Alicja Germasz przesłuchała niżej wymienionego w charakterze świadka. Po uprzedzeniu świadka o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań oraz o znaczeniu przysięgi sędzia odebrała od niego przysięgę na zasadzie art. 109 kpk.
Świadek zeznał, co następuje:
| Imię i nazwisko | Wiesław Rott |
| Wiek | 31 lat |
| Imiona rodziców | Zygmunt i Henryka Józefa |
| Miejsce zamieszkania | Warszawa, ul. Bolecha 22 |
| Zajęcie | lekarz sanitarny Zarządu Miejskiego |
| Wyznanie | rzymskokatolickie |
| Karalność | niekarany |
Jako kierownik grupy ekshumacyjno-inhumacyjnej Wydziału Zdrowia Zarządu Miejskiego w Warszawie przeprowadziłem ekshumację i inhumację na terenie Szpitala św. Łazarza (ul. Wolska róg Karolkowej).
Ze znajdującego się na terenie szpitala koło ul. Karolkowej rowu wydobyto 75 ciał ludzkich. Były to zwłoki mężczyzn, kobiet i dzieci; miały one przeważnie ślady postrzeleń, część ciał była w ubraniach chorych szpitalnych, część posługaczy. Ciała te były powrzucane do dołu bezładnie, skłębione.
Duża część została zidentyfikowana. Protokoły identyfikacyjne znajdują się w Polskim Czerwonym Krzyżu.
Ciała te zostały przeniesione do wspólnej mogiły na terenie szpitala. Do tejże mogiły zostały również złożone ciała, znajdowane na terenie dzielnicy sąsiadującej ze szpitalem. W mogile tej zostało pochowane około 600 ciał, zarówno powstańców, jak i osób cywilnych.
W budynku szpitalnym znajdującym się od strony ul. Wolskiej znalezione zostały spalone szczątki ludzkie, resztki kości ludzkich, prochy, dewocjonalia. Prochy te i szczątki, które udało się ze spalonego częściowo bloku szpitalnego wydobyć, zostały złożone do skrzyni [o pojemności] około 1m3 i pochowane we wspomnianej powyżej wspólnej mogile.
Od obecnych przy ekshumacji członków personelu szpitalnego, zamieszkałych w tym czasie na terenie szpitala (nazwisk wskazać nie mogę), którzy znajdowali się w szpitalu w czasie powstania, słyszałem, że Niemcy podczas powstania rozstrzelali pod murem równoległym do ulicy Karolkowej chorych, wyprowadzonych z sąsiedniego bloku (nr 3) i następnie wrzucili ich do rowu, z którego obecnie zostali ekshumowani.
Od tychże osób dowiedziałem się, że do bloku znajdującego się bliżej ulicy Wolskiej Niemcy spędzili chorych i inne osoby znajdujące się na terenie szpitala, tam ich rozstrzelali i podpalili trupy. Było tam rzekomo około 600 osób.
Protokół odczytano.