Kielce, dnia 6 kwietnia 1948 roku o godzinie 11.45 Kostera Stanisław z Referatu Śledczego Komisariatu Milicji Obywatelskiej w Kielcach, działając na mocy polecenia Obywatela Prokuratora Sądu Okręgowego w Kielcach, przy udziale protokolanta Zielona Jana z Referatu Śledczego, przesłuchał niżej wymienioną w charakterze świadka. Świadek po uprzedzeniu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań i pouczona o treści art. 140 K.K. zeznała, co następuje:
| Imię i nazwisko | Franciszka Relidzyńska |
| Imiona rodziców | Karol i Zofia z d. Skrzyniorz |
| Data urodzenia | 10 października 1906 r. |
| Miejsce urodzenia | Kielce |
| Wyznanie | rzymskokatolickie |
| Zawód | wdowa |
| Miejsce zamieszkania | Kielce [...] |
| Stosunek do stron | obca |
W czasie okupacji niemieckiej mieszkałam przy ulicy Piotrkowskiej 97. Byliśmy najbliższymi sąsiadami obozu junackiego przy ulicy Piramowicza 8.
Dokładnie nie pamiętam, lecz o ile sobie przypominam, to obóz ten założony był w roku 1942 i trwał do lipca 1944 roku, to znaczy junacy rozwiązali go sami, kiedy Niemcy poczęli się wycofywać. W obozie tym przebywali tylko Polacy, cudzoziemców nie było.
Przeciętny stan zaludnienia obozu liczył do sześciuset ludzi, natomiast w czasie istnienia obozu przeszło przez niego do dwóch tysięcy. W czasie likwidacji obozu, więźniowie rozbiegli się.
Junacy tegoż obozu pracowali przy robotach drogowych i ziemnych. Odżywianie było obozowe.
W obozie była izba chorych i pomocy lekarskiej udzielano chorym przez sanitariusza polskiego.
Egzekucji w obozie nie było i śmiertelności również nie było.
Więźniowie nie byli źle traktowani ponieważ nadzór nad obozem był tylko polski, jedynie był inspektor – Niemiec, który raz dziennie tylko przychodził do nich na apel, nazwiska jego nie znam. Zastępcą inspektora był Polak o nazwisku Trzepaniec Stefan, dawniej [zamieszkały] w Kielcach, obecnie nie wiem. Ten odnosił się źle do więźniów.
Na tym protokół zakończyłem i przed podpisaniem odczytałem.