Kielce, dnia 31 lipca 1948 roku o godzinie 14.00 Poniewierka Marian z Komisariatu Milicji Obywatelskiej w Kielcach, działając na mocy polecenia Obywatela Prokuratora Sądu Okręgowego w Kielcach, przy udziale protokolanta Młodawskiego Stefana, przesłuchał niżej wymienionego w charakterze świadka. Świadek po uprzedzeniu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań i pouczony o treści art. 140 K.K. zeznał, co następuje:
| Imię i nazwisko | Stachura Władysław |
| Imiona rodziców | Franciszek i Florentyna z Grychowskich |
| Data urodzenia | 22 luty 1909 r. |
| Miejsce urodzenia | Kielce |
| Wyznanie | rzymskokatolickie |
| Zawód | palacz emalii |
| Miejsce zamieszkania | Kielce, ul. Nowy Świat 24 |
Pracowałem podczas okupacji w Hucie Ludwików na oddziale wyłaczali.
Wiadomo mi jest, że obóz został założony w roku 1943 a zlikwidowany został w roku 1944. Obozy były dwa, jeden w fabryce to był żydowski a drugi obok toru był jeńców rosyjskich.
Przeciętny stan zaludnienia obydwóch obozów [to] było około 500 więźniów. Ta sama ilość była osób podczas jego istnienia. Przy likwidacji obozu więźniów wywieziono nie wiadomym kierunku.
Więźniowie (tylko Żydzi) pracowali w Hucie Ludwików a jeńcy rosyjscy pracowali tylko u Niemców [w] Kraftfahrparku. Więźniów odżywiano nędznie.
W obozie była izba chorych. Pomoc lekarska była udzielana dla więźniów. Śmiertelność w obozie była około 15 osób.
W obozie odbywały się egzekucje przez rozstrzelanie i powieszenie. Traktowanie więźniów było bardzo ordynarnie i znęcali się. Zabitych grzebano poza fabryką.
Żadnych dowodów rzeczowych nie pozostawili Niemcy.
Nazwisk osób przebywających w obozie nie znam.
[Z] nazwisk Niemców znam tylko Macka i Szopa, a innych nazwisk mi nie jest wiadomo.