Strz. Józef Zieliński, syn Tomasza i Marii Mikołajenko, ur. 1 kwietnia 1902 r. w Trembowli, woj. tarnopolskie, wyznania rzymskokatolickiego, ukończył siedem klas szkoły powszechnej, znajomość języków w mowie i piśmie: polski i ruski, niemiecki w piśmie, dyplomowany mistrz kominiarski, stanu wolnego.
Wywieziony bez żadnych dokumentów, w miejsce ich przedkłada przebieg służby wojskowej z oświadczeniem:
Służbę czynną wojskową rozpoczął 12 grudnia 1923 r. w 11 Pułku Piechoty Będzin, szkołę podoficerską odbył od 15 marca do 30 czerwca 1924 r. i otrzymał stopień szeregowca. Urlopowany 18 marca 1925 r. w myśl Rozporządzenia MSW: urlopować tych, którzy posiadają dobre wyszkolenie i opinię. Ćwiczenia w rezerwie odbył od 1 czerwca do 12 lipca 1927 r. w 20 Pułku Piechoty Łowicz.
Pierwszy raz w życiu zostałem przez NKWD aresztowany 18 września 1940 r. i zasądzony przy zakrytym sądzie na sześć lat najcięższych robót i dwa lata pozbawienia praw w Komi (Rosja). Los mego aresztowania za miłość ojczyzny, na żądanie mogę przedłożyć w całości zarzuty aresztowania.
Pracę w życiu więziennym musiałem zastosować ściśle, ażeby duszy nie zgubić, przysięgi polskiej wojskowej nie złamać, zdrowia nie stracić, obowiązki spełnić i na chleb zarobić. Tak, jak mi nauka macierzysta wskazywała: swoje lubić – cudze szanować.
Po uzyskaniu amnestii niezwłocznie podpisałem deklarację jako ochotnik Wojska Polskiego 23 sierpnia 1941 r. i zostałem przydzielony do 19 Pułku Piechoty Kompanii Sanitarnej w Tocku [Tockoje], następnie zostałem przydzielony do szpitala, drugi oddział zakaźny w Guzorze i byłem tam od jego założenia aż do zlikwidowania.
Obowiązki swe starałem się wykonać jak najszybciej i najlepiej, według regulaminu i podawanych mi zawsze przez moich przełożonych dobrych wskazówek, gdyż jestem łagodnego usposobienia i niosę miłość swoim przełożonym, jak też cierpiącym chorym – nie w ładownicy, ale sercu, przez co udaje mi się miło i łatwo wykonywać rozkazy.
W miejscowości Guzor dostałem awans przez kpt. Jarczyka, w obecności pana st. sierż. Mroczyńskiego.
Przez cały przebieg służby wojskowej miałem kategorię A, nie choruję jak nie muszę i [zwykle] nie choruję.
W cywilu przez cały czas byłem lojalnym Polakiem, obowiązki swe wykonywałem ściśle według okólników i regulaminów podawanych mi przez wojewódzkie i powiatowe władze administracyjne.
Powyższe oświadczenie swoje ozdabiam tymi, którzy najwięcej pracowali nad moim wychowaniem, jak równocześnie i nad moimi kolegami. Potrafią i oceniają podwładnych ściśle według właściwej wartości.
Przyrzeczenie wierności Ojczyźnie
Przyrzekam sumiennie i karnie w wojsku służyć, rozkazy swych przełożonych wchodzące w zakres wojskowości polskiej wykonywać sumiennie i gorliwie, tajemnice wojskowe ściśle zachowywać, z kolegami w zgodzie i przyjaźni żyć, mienia wojskowego pilnie strzec, być wiernym, służyć Bogu i Ojczyźnie na pożytek i chwałę.
Za wiarygodność instytucji
z czynnej służby wojskowej dowódca II batalionu 11 Pułku Piechoty Będzin mjr Zientarski
z czynnej służby wojskowej dowódca kompanii 11 Pułku Piechoty Będzin kpt. Krzyżanowski
z czynnej służby wojskowej szef kompanii 11 Pułk Piechoty Będzin st. sierż. Pawłowski
z czynnej służby wojskowej szef kompanii 11 Pułk Piechoty Będzin sierż. Sobkowiak
z ćwiczeń rezerwy dowódca 10 Pułku Piechoty w Łowiczu ppłk Zientarski
z wojennej służby wojskowej dowódca kompanii st. ord. szpitala dr lek. kpt. Jarczyk
z wojennej służby wojskowej szef kompanii st. sierż. Mroczyński
z wojennej służby wojskowej dowódca kompanii [nieczytelne] ppor. lek. Maciejczyk
z wojennej służby wojskowej szef kompanii [nieczytelne] st. sierż. Rałki
z wojennej służby wojskowej [nieczytelne] lek. Miligram
z cywila miejscowość Trembowla starosta powiatowy Janusiewicz
z cywila miejscowość Trembowla zast. kom. pol. p. Frasz [?]
Miejsce postoju, 27 lutego 1943 r.