1. Dane osobiste (imię, nazwisko, stopień, wiek, zawód i stan cywilny):
Szer. Jerzy Warzager, 30 lat, pielęgniarz, żonaty.
2. Data i okoliczności zaaresztowania:
Wywieziony 26 czerwca ze Lwowa jako uciekinier.
3. Nazwa obozu, więzienia lub miejsca przymusowych prac:
Wywieziony do Krasnouralska, swierdłowska obłast.
4. Opis obozu, więzienia:
Krasnouralsk – teren kopalniany. Kopalnie miedzi i złota. Zamieszkiwaliśmy w barakach drewnianych. W jednym osiedlu 300 zesłańców. W jednym baraku 30 rodzin, po dwie–trzy rodziny w jednym pokoju.
5. Skład więźniów, jeńców, zesłańców:
Więzieni – inteligencja (lekarze, inżynierowie 60 proc.), reszta robotnicy, kupcy i inni. Między uciekinierami panowała solidarność.
6. Życie w obozie, więzieniu:
Pracowałem 8–20 godzin, w szpitalu. Wynagrodzenie 180 rubli miesięcznie.
7. Stosunek władz NKWD do Polaków:
NKWD ściśle otoczyło nas opieką. Podsuwało konfidentów. Starało się pozyskać ludzi dla organizacji (komsomołu i innych) przez obiecywanie lepszych posad, przekupstwo.
8. Pomoc lekarska, szpitale, śmiertelność:
Pomoc lekarska z lekarzy naszych. Szpital był dostępny dla nas. Śmiertelność – dziesięć procent ogółu.
9. Czy i jaka była łączność z krajem i rodzinami?
Do wojny niemiecko-rosyjskiej utrzymywałem kontakt z rodziną, która zamieszkuje w Krakowie.
10. Kiedy został zwolniony i w jaki sposób dostał się do armii?
Zwolniony 28 sierpnia 1941 r. wyruszyłem do Kokandu (Uzbecka SRR). Tam pracowałem w kołchozie. 5 kwietnia zgłosiłem się do Margełanu [Margilonu], a ponieważ tam już komisja nie odbywała się, przesłano nas do Guzoru, gdzie 16 kwietnia 1942 r. przyjęty zostałem do armii.