Dnia 20 czerwca 1945 r. przed Prokuraturą Specjalnego Sądu Karnego w Poznaniu staje niewezwana Leokadia Pawłowska i oświadcza, co następuje:
| Imię i nazwisko | Leokadia Pawłowska z d. Dąbrowska |
| Imiona rodziców | Józef i Zofia z d. Dziedczyk |
| Data i miejsce urodzenia | 8 października 1918 r., Sielsk-kolonia [Sielc-kolonia?], gm. Krasnosielc |
| Miejsce zamieszkania | Sielsk-kolonia [Sielc-kolonia?] |
| Narodowość | polska |
| Stan cywilny | mężatka |
| Wyznanie | rzymskokatolickie |
Na podstawie ogłoszenia w gazecie „Życie Warszawy” z 11 czerwca 1945 r. o przeprowadzeniu identyfikacji zwłok znalezionych w grobie masowym w Żabikowie udałam się tam 19 czerwca 1945 r., skąd odesłano mnie do Zakładu Medycyny Sądowej w Poznaniu. Wśród okazanych mi rzeczy poznałam następujące przedmioty, które należały do mego męża Dominika Pawłowskiego: pulower biały, szal biały wełniany, chusteczkę do nosa i skrawek materiału ze spodni. Na skutek tego stwierdziłam, że mąż mój, aresztowany przez władze niemieckie 5 listopada 1944 r. w godzinach rannych w Sielsku-kolonii [Sielcu-kolonii?], i osadzony w obozie karnym w Działdowie, został w styczniu 1945 r. przewieziony do Żabikowa, gdzie zginął.